sábado, 4 de julho de 2009

Choro


de alívio

de dor

de mágoa

de pena

de amor

...

choro...

porque fiz o que tinha que ser feito

porque me custou tanto fazê-lo

porque me doi imenso

...

choro

porque sinto um aperto no peito que sufoca

porque tenho o corpo dormente

porque tenho a alma ferida

...

choro

porque sei que assim me libertei....

porque tive coragem para me libertar...

porque tive força para me libertar...

...

choro

porque doi mesmo muito

...

choro

porque doi (re)nascer...

Sem comentários:

Enviar um comentário